چیلر و فن کویل جز تجهیزات سرمایشی هستند که معمولا در ساختمان های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. البته افراد این دو وسیله را گاهی با هم اشتباه می گیرند. به همین دلیل بهتر است در ابتدا با هر کدام از این وسایل آشنا شویم و سپس در مورد فرق آنها توضیح دهیم.

سیستم فن کویل همانطور که از نامش مشخص است، از یک فن و یک کویل تشکیل شده است. کویل معمولاً از لوله‌های مسی با پره‌های آلومینیومی ساخته می‌شود و فن مسئول تولید باد در این دستگاه است. فن‌کویل‌ها به دو نوع روکار یا توکار تقسیم می‌شوند و برای انتقال سرما و گرما مورد استفاده قرار می‌گیرند. معمولا زمانی که بخواهیم درجه حرارت هر فضا بطور جداگانه کنترل شود از فن کویل استفاده می‌کنیم. همچنین فن کویل از انتقال آلودگی بین اتاق‌ها و فضاهای جداگانه جلوگیری می‌کند. معمولا در هتل‌ها و برج‌های مسکونی، ساختمان‌های اداری و بیمارستان‌ها از فن کویل استفاده می‌شود.

چیلرها جز تجهیزات سرمایشی مرکزی به شمار می‌روند که برای ساختمان‌های نسبتا بزرگ استفاده می‌شود. نحوه کارکرد چیلر بدین صورت است که در آن از یک سیال در مدار بسته استفاده شده و بر اساس سیکل تبرید تراکم بخار و یا جذبی سیال را خنک کرده و به وسیله مبدل‌های حرارتی، برودت را به صورت کنترل شده به محیط انتقال می‌دهد. حرارت تولید شده در این جریان بوسیله دستگاه‌های جانبی مانند برج خنک کن به محیط باز منتقل می‌شود. چیلرها از نظر شیوه خنک کردن مایع به دو نوع چیلر تراکمی و چیلر جذبی تقسیم می‌شود. در چیلر تراکمی از انرژی برق و در چیلر جذبی از انرژی حرارتی و سوختی برای ایجاد برودت و سرما استفاده می‌شود.

دستگاه چیلر در طی یک سیکل آب را به دمای نزدیک صفر و یا زیر صفر می‌رساند و با استفاده از پمپ آب سرد را به سمت تعدادی فن کویل که در داخل ساختمان نصب می‌شوند ارسال می‌کند. جریان آب سرد در کویل‌های فن کویل به جریان در می‌آید و فن با وزیدن هوا به کویل‌ها هوا را سرد کرده و هوا را داخل ساختمان به جریان در می آورد.